Adenosina

compost químic

L'adenosina és un nucleòsid format de la unió de l'adenina amb un anell de ribosa (també anomenada ribofuranosa) per mitjà d'un enllaç glucòsid de β-N9. És una purina endògena sintetitzada de la degradació d'aminoàcids com la metionina, la treonina, la valina, la isoleucina o l'AMP.

Infotaula de compost químicAdenosina
Substància químicatipus d'entitat química Modifica el valor a Wikidata
Massa molecular267,097 Da Modifica el valor a Wikidata
Trobat en el tàxon
ésser humà, Cynomorium songaricum, Acanthus ebracteatus, Acanthus ilicifolius, Adiantum lunulatum, cibulet de la Xina, Atractylodes lancea, Capparis flavicans, Cassytha filiformis, Codonopsis pilosula, Safranera, Cucumis sativus, Dioscorea oppositifolia, Gastrodia elata, Junceella juncea, Oxytropis myriophylla, Strychnos lucida, Subergorgia suberosa, dacsa, Nigrospora sphaerica, Oligomeris linifolia, Eleutherococcus giraldii, Alangium platanifolium, Allium chinense, cebera, all, Angelica acutiloba, herba de l’Esperit Sant, Angelica dahurica, Ashitaba, Argemone mexicana, Asterias forbesi, Carthamus tinctorius, Senna tora, Cliona celata, llàgrimes de Job, Ophiocordyceps sinensis, coriandre, melonera, Melicope semecarpifolia, fonoll, Fritillaria yuminensis, Ganoderma japonicum, pipa, Glehnia littoralis, Helichrysum arenarium, Hemerocallis fulva, Ilex cornuta, herba del pastell, noguer comú, Lactarius subplinthogalus, Conioselinum anthriscoides, Ligusticum chuanxiong, Lilium mackliniae, Lilium tenuifolium, herba freixurera, alfals, Neptunea antiqua, Paeonia obovata, Panax, Phaseolus vulgaris, Phoebe formosana, Polygonatum sibiricum, Phlebodium decumanum, Verdolaga, Pseudomyrmex triplarinus, Chinese parsnip, Smilax bracteata, Solanum incanum, Scaphium affine, Tethya aurantia, Tethya aurantium, Tetradium glabrifolium, Torilis japonica, Daphnia magna, escheríchia coli, Streptomyces piomogenus, Albugo candida, Alternaria alternata, Aplysia kurodai, nim, Brachystemma calycinum, Brassica rapa, Morera de paper, Clitoria ternatea, Eurycoma longifolia, Glinus oppositifolius, Gnaphalium polycaulon, Hortènsia de fulla gran, Kaempferia parviflora, Gymnosporia oxyphylla, Mikania laevigata, Arbre de l'oli de ben, morera blanca, Morus alba var. multicaulis, Serp tigre, Oryza aristata, Oxytropis racemosa, Pachliopta aristolochiae, Panax japonicus, àlber, Ametller, Prunus dulcis, Breynia androgyna, Sauropus androgynus, Tuber indicum, Ulva pertusa, Paralepista flaccida, Ginseng americà, Ulva australis, Gymnosporia acuminata, Bryobium erioides, Adiantum philippense, Ligusticum striatum, Euphoria longana, Trachyspermum ammi, Oryza sativa, Cordyceps, Bryobium eriaeoides, Caenorhabditis elegans, Streptomyces mutabilis, Nigrospora oryzae, Lilium pumilum, cirerer, Apiaceae, Arabidopsis thaliana, Chlamydomonas reinhardtii, api bord i Ligusticum officinale Modifica el valor a Wikidata
Rolantiarrítmic, vasodilatador, analgèsic, purinergic P1 receptor agonist (en) Tradueix i metabòlit primari Modifica el valor a Wikidata
Estructura química
Fórmula químicaC₁₀H₁₃N₅O₄ Modifica el valor a Wikidata
SMILES canònic
Model 2D
C1=NC2=C(C(=N1)N)N=CN2C3C(C(C(O3)CO)O)O Modifica el valor a Wikidata
SMILES isomèric

C1=NC2=C(C(=N1)N)N=CN2[C@H]3[C@@H]([C@@H]([C@H](O3)CO)O)O Modifica el valor a Wikidata
Identificador InChIModel 3D Modifica el valor a Wikidata
Propietat
PKa3,6 (a 25 °C)
12,4 (a 25 °C) Modifica el valor a Wikidata
Solubilitat5,1 g/kg (aigua, 25 °C) Modifica el valor a Wikidata
Punt de fusió235,5 °C
235 °C Modifica el valor a Wikidata
Altres
amargor Modifica el valor a Wikidata

L'adenosina té un paper important en els processos bioquímics de transferència d'energia, en què intervé en forma d'ATP i d'ADP i també com a transductor de senyal, en forma de monofosfat cíclic d'adenosina, AMP.[1] També és un neurotransmissor inhibidor, que té un paper en promoure el son i la vigília, ja que se n'incrementa el nivells a mesura que passa el temps estant despert.

L'adenosina sovint s'abreuja Ado.

Efectes farmocològics modifica

L'adenosina modula molts processos fisiològics.[1] El senyalament cel·lular per adenosina ocorre a través de quatre subtipus coneguts de receptors (A1, A2A, A2B, and A3).[2]

Les concentracions d'adenosina extracel·lular en cèl·lules normals són d'uns 300 nM; tanamteix en resposta a danys cel·lulars (o teixit isquèmic), aquestes concentracions s'eleven (600–1,200 nM), ja que té la funció de protegir del dany en teixits de la cèl·lula.

Referències modifica

  1. 1,0 1,1 «Chapter 34. Antiarrhythmic Drugs». A: Gilman, Alfred. Goodman & Gilman's the pharmacological basis of therapeutics. 11a ed.. Nova York: McGraw-Hill, 2006. ISBN 0-07-142280-3. 
  2. Haskó G, Linden J, Cronstein B, Pacher P «Adenosine receptors: therapeutic aspects for inflammatory and immune diseases». Nat Rev Drug Discov, 7, 9, setembre 2008, pàg. 759–70. DOI: 10.1038/nrd2638. PMC: 2568887. PMID: 18758473.

Enllaços externs modifica