Hatrurita

mineral nesosilicat

L'hatrurita és un mineral de la classe dels silicats. Rep el seu nom de la seva localitat tipus, la Formació Hatrurim, a Israel.

Infotaula de mineralHatrurita
Fórmula químicaCa₃SiO₅
Epònimformació Hatrurim Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusFormació Hatrurim, Nègueb, Israel
Classificació
Categoriasilicats
Nickel-Strunz 10a ed.9.AG.65
Nickel-Strunz 9a ed.9.AG.65 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 8a ed.VIII/B.22 Modifica el valor a Wikidata
Dana52.4.7.3
Heys14.5.8
Propietats
Sistema cristal·lítrigonal
Estructura cristal·linaa = 7,15Å; c = 25,56Å;
Colorgris-blanc, incolor
Duresa6
Color de la ratllablanc
Impureses comunesTi, Al, Fe, Mg
Més informació
Estatus IMAmineral heretat (G) Modifica el valor a Wikidata
Any d'aprovació1977
SímbolHrr Modifica el valor a Wikidata
Referències[1][2]

Característiques modifica

L'hatrurita és un silicat de fórmula química Ca₃SiO₅. Cristal·litza en el sistema trigonal. La seva duresa a l'escala de Mohs és 6.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, l'hatrurita pertany a «09.AG: Estructures de nesosilicats (tetraedres aïllats) amb anions addicionals; cations en coordinació > [6] +- [6]» juntament amb els següents minerals: abswurmbachita, braunita, neltnerita, braunita-II, långbanita, malayaïta, titanita, vanadomalayaïta, natrotitanita, cerita-(Ce), cerita-(La), aluminocerita-(Ce), trimounsita-(Y), yftisita-(Y), sitinakita, kittatinnyita, natisita, paranatisita, törnebohmita-(Ce), törnebohmita-(La), kuliokita-(Y), chantalita, mozartita, vuagnatita, jasmundita, afwillita, bultfonteinita, zoltaiïta i tranquillityita.

Formació i jaciments modifica

Va ser descoberta a la Formació Hatrurim, una formació geològica que es troba al desert del Nègueb, a Israel. Es tracta de l'únic indret on ha estat trobada aquesta espècie mineral.

Referències modifica

  1. «Hatrurite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 16 octubre 2017].
  2. «The New IMA List of Minerals – A Work in Progress – Updated: May 2017» (en anglès). International Mineralogical Association. Arxivat de l'original el 10 d’agost 2019. [Consulta: 16 octubre 2017].