Oxiflogopita

mineral fil·losilicat

L'oxiflogopita és un mineral de la classe dels silicats, que pertany al grup de la biotita. Rep el nom per la seva relació química amb la flogopita.

Infotaula de mineralOxiflogopita
Fórmula químicaK(Mg,Ti,Fe)₃[(Si,Al)₄O10](O,F)₂
Epònimoxigen i flogopita Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusRothenberg, Bell, Mendig, Eifel, Renània-Palatinat, Alemanya
Classificació
Categoriasilicats
Nickel-Strunz 10a ed.9.EC.20
Propietats
Sistema cristal·límonoclínic
Estructura cristal·linaa = 5,3165(1) Å; b = 9,2000(2) Å; c = 10,0602(2) Å; β = 100,354(2)°
Grup puntual2/m - prismàtica
Colormarró fosc a gairebé negre
Exfoliacióperfecta en {001}
Tenacitatflexible
Duresa3
Lluïssorvítria
Color de la ratllamarró
Densitat3,06(1) g/cm³ (mesurada); 3,086 g/cm³ (calculada)
Propietats òptiquesbiaxial (-)
Índex de refracciónα = 1,625(3) nβ = 1,668(1) nγ = 1,669(1)
Birefringènciaδ = 0,044
Pleocroismevisible
Angle 2Vmesurat: 17°
Dispersió òpticar < v, forta
Impureses comunesFe, Na
Més informació
Estatus IMAaprovat Modifica el valor a Wikidata
Codi IMAIMA2009-069
SímbolOphl Modifica el valor a Wikidata
Referències[1]

Característiques modifica

L'oxiflogopita és un silicat de fórmula química K(Mg,Ti,Fe)₃[(Si,Al)₄O10](O,F)₂. Va ser aprovada com a espècie vàlida per l'Associació Mineralògica Internacional l'any 2009. Cristal·litza en el sistema monoclínic. Forma cristalls toscos de color marró fosc a cristalls prismàtics negres de fins a 1,5 mm, o aplanats de fins a 4 × 4 × 0,2 mm, en cavitats de basalt alcalí. La seva duresa a l'escala de Mohs és 3.

Segons la classificació de Nickel-Strunz, l'oxiflogopita pertany a «09.EC - Fil·losilicats amb plans de mica, compostos per xarxes tetraèdriques i octaèdriques» juntament amb els següents minerals: minnesotaïta, talc, wil·lemseïta, ferripirofil·lita, pirofil·lita, boromoscovita, celadonita, chernykhita, montdorita, moscovita, nanpingita, paragonita, roscoelita, tobelita, aluminoceladonita, cromofil·lita, ferroaluminoceladonita, ferroceladonita, cromoceladonita, tainiolita, ganterita, annita, ephesita, hendricksita, masutomilita, norrishita, flogopita, polilitionita, preiswerkita, siderofil·lita, tetraferriflogopita, fluorotetraferriflogopita, wonesita, eastonita, tetraferriannita, trilitionita, fluorannita, xirokxinita, shirozulita, sokolovaïta, aspidolita, fluoroflogopita, suhailita, yangzhumingita, orlovita, brammal·lita, margarita, anandita, bityita, clintonita, kinoshitalita, ferrokinoshitalita, oxikinoshitalita, fluorokinoshitalita, beidel·lita, kurumsakita, montmoril·lonita, nontronita, volkonskoïta, yakhontovita, hectorita, saponita, sauconita, spadaïta, stevensita, swinefordita, zincsilita, ferrosaponita, vermiculita, baileyclor, chamosita, clinoclor, cookeïta, franklinfurnaceïta, gonyerita, nimita, ortochamosita, pennantita, sudoïta, donbassita, glagolevita, borocookeïta, aliettita, corrensita, dozyïta, hidrobiotita, karpinskita, kulkeïta, lunijianlaïta, rectorita, saliotita, tosudita, brinrobertsita, macaulayita, burckhardtita, ferrisurita, surita, niksergievita i kegelita.

Formació i jaciments modifica

Va ser descoberta a Rothenberg, a la localitat alemanya de Bell, a Eifel (Renània-Palatinat). També ha estat descrita a Graulay, a la localitat de Hillesheim (també a Eifel); a la pedrera Michelsberg, a Eberbach (Baden-Württemberg); a Zirkel Mesa, al comtat de Sweetwater (Wyoming, Estats Units), i al meteorit Chassigny, un meteorit marcià que va caure a la localitat francesa de Chassigny el 3 d'octubre de 1815.[2]

Referències modifica

  1. «Oxyphlogopite» (en anglès). Mindat. [Consulta: 26 març 2018].
  2. «Chassigny Martian meteorite, Chassigny, Haute-Marne, Grand Est, France» (en anglès). Mindat. [Consulta: 26 març 2018].