El Circuit de Lorena (en francès Circuit de Lorraine) és una competició ciclista per etapes que es disputa anualment al departament de la Lorena.

Circuit de Lorena
Detalls de la cursa
Datafinals de maig
RegióFrança França
Nom catalàCircuit de Lorena
Nom localCircuit de Lorraine (francès)
Disciplinacarretera
CompeticióUCI Europa Tour
Tipuscursa per etapes
OrganitzadorUnió Ciclista Internacional Modifica el valor a Wikidata
Webhttp://www.lorraine.eu/accueil.html Modifica el valor a Wikidata
Història
Primera edició1956
Edicions52 (fins al 2012)
Primer vencedor Pierre Lambollez (FRA)
Darrer vencedor Nacer Bouhanni (FRA)

La cursa es creà el 1956 amb el nom de Circuit des Mines, sent una prova reservada a ciclistes amateurs fins al 1994. A partir de 1995 la cursa s'obrí al professionals i el 2005 canvià de nom i prengué el nom actual. Aquell mateix any la cursa s'integrà a l'UCI Europa Tour, amb una categoria 2.1.

Palmarès

modifica
Any Vencedor Segon Tercer
Circuit des Mines
1956   Pierre Lambolez   Paul Berné   Bernard Linder
1957   Henri Wasilewski   Pierre Lambolez   Paul Fallot
1958   René Osterdag   Guido Anzile   Marcel Hocquaux
1959   Noël Chavy   Henri Guillier   François Gelhausen
1960   Marcel Hocquaux   Roger Castel   Mario Zuliani
1961   Robert Duveau   René Osterdag   Albert Platel
1962   Guido Anzile   Marcel Hocquaux   Désiré Cartigny
1963   Elio Gerussi   Burkhard Ebert   Marcel Hocquaux
1964   Jean-Pierre Magnien   Léopold Vergauwe   Nicolas Manzo
1965   Maurice Izier   René Bingelli   Daniel Labrouille
1966   Jan Van Der Horst   Nol Kloostermann   André Wilhelm
1967   Joseph Pare   Derek Harrisson   René Grelin
1968   Fedor Den Hertog   Erwin Thalmann   Martin Gombert
1969   Joop Zoetemelk   Jean-Pierre Boulard   Mathijs De Koning
1970   Andrejz Kaczmarek   Jan Stachura   Aimable Denhez
1971   Mathijs De Koning   Arie Hassink   Gerrie Knetemann
1972-1976 No organitzada
1977[1]   Johan van den Meer   Jacques Desportes   Daniel Wiesner
1978   Gérrit Mak   Adri van Opdorp   Jan de Nijs
1979[2]   Anthony Doyle   Christian Poulignot   Alain Coppel
1980   Frédéric Vichot   Pascal Guyot   Roberto Rastello
1981   Régis Simon   Teun Van Vliet   Patrice Boulard
1982   Jean-Paul Hosotte   Mathieu Hermans   Patrick Hosotte
1983   Zbigniew Krasniak   Arie Hassink   Patrick Hosotte
1984   Teun Van Vliet   Darryl Webster   Zbigniew Krasniak
1985   Pascal Lance   Paul Curran   Peter Longbottom
1986   Paul Curran   René Bittinger   John Tonks
1987   Gilles Figue   Michel Friedmann   John Carlsen
1988   Pascal Lance   Paul Curran   Lutz Nippen
1989   Bruno Huger   Eric Cent   Zbigniew Krasniak
1990   Régis Simon   Dominique Chignoli   Andrej Mackowski
1991   Nikolai Galitchanine   Pascal Deramé   Iuri Sourkov
1992   Diego Ferrari   Jean-Pierre Bourgeot   Jean-Philippe Duracka
1993   Jean-Christophe Currit   Denis Leproux   Saulius Sarkauskas
1994   Christophe Mengin   Piotr Wadecki   Jonas Romanovas
1995   Grégoire Balland   Sergei Ivanov   Jurgen Gilsing
1996   Stefano Dante   Sergei Ivanov   Marc Streel
1997   Eddy Seigneur   Denis Leproux   Frédéric Gabriel
1998   Aleksandr Vinokúrov   Michael Sandstod   Damien Nazon
1999   Arturas Kasputis   Christophe Oriol   Zbigniew Piatek
2000   Nicki Sørensen   Gilles Maignan   Stéphane Berges
2001   Chris Newton   Daniel Schnider   Nathan O'Neill
2002   Giampaolo Cheula   Morten Sonne   Andy Flickinger
2003   Guillaume Auger   Emilien Berges   Andrej Pchelkin
2004   Joost Posthuma   Jukka Vastaranta   Lars Boom
Circuit de Lorena
2005   Andris Nauduzs   Koji Fukushima   Sven Renders
2006   Mauricio Soler   Eddy Ratti   Eduardo Gonzalo
2007   Jörg Jaksche   Martijn Maaskant   Eduardo Gonzalo
2008   Steve Chainel   Jonathan Hivert   Hannes Blank
2009   Matteo Carrara   Maxime Mederel   José João Pimenta
2010   Fabio Felline   Pierre Rolland   Matteo Carrara
2011   Anthony Roux   Thomas de Gendt   Julien Simon
2012   Nacer Bouhanni   Steven Tronet   Marco Marcato
  1. Classificació per punts
  2. Inicialment el belga Alain Peters s'emporta la victòria per davant del suec Lars Myrgberg i el britànic Anthony Doyle. Aquest darrer és declarat vencedor de la cursa el 4 de juliol de 1979 per l'exclusió dels dos primers classificats ja que la cursa estava reservada a francesos o estrangers vinculats a clubs francesos.

Enllaços externs

modifica