Zeunerita

La zeunerita és un mineral de la classe dels arsenats que pertany al grup de l'autunita. Rep el seu nom del físic alemany Gustav Anton Zeuner (1828-1907).[1] És un mineral radioactiu.

Infotaula de mineralZeunerita
Fórmula químicaCu[UO₂ AsO₄]₂·8 - 12H₂O
EpònimGustav Zeuner Modifica el valor a Wikidata
Localitat tipusWalpurgis Flacher vein (en) Tradueix Modifica el valor a Wikidata
Classificació
Categoriaarsenats
Nickel-Strunz 10a ed.8.EB.05 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 9a ed.8.EB.05 Modifica el valor a Wikidata
Nickel-Strunz 8a ed.VII/E.01 Modifica el valor a Wikidata
Dana40.2a.14.1 Modifica el valor a Wikidata
Propietats
Sistema cristal·lítetragonal
Grup espacialspace group P4/nnc (en) Tradueix Modifica el valor a Wikidata
Colorgroc verdós a verd maragda
Exfoliacióexcel·lent
Duresa2,5
Lluïssorvítria
Color de la ratllamés clara que el color
Densitat3,4
Mineral radioactiu
Estatus IMAmineral heretat (G) Modifica el valor a Wikidata
SímbolZeu Modifica el valor a Wikidata

ClassificacióModifica

Segons la classificació de Nickel-Strunz, la zeunerita pertany a "08.EB: Uranil fosfats i arsenats, amb ràtio UO₂:RO₄ = 1:1" juntament amb els següents minerals: autunita, heinrichita, kahlerita, novačekita-I, saleeïta, torbernita, uranocircita, uranospinita, xiangjiangita, metarauchita, rauchita, bassetita, lehnerita, metaautunita, metasaleeita, metauranocircita, metauranospinita, metaheinrichita, metakahlerita, metakirchheimerita, metanovačekita, metatorbernita, metazeunerita, przhevalskita, meta-lodevita, abernathyita, chernikovita, meta-ankoleita, natrouranospinita, trögerita, uramphita, uramarsita, threadgoldita, chistyakovaita, arsenuranospathita, uranospathita, vochtenita, coconinoita, ranunculita, triangulita, furongita i sabugalita.

Formació i jacimentsModifica

La zeunerita es forma com a mineral secundari en dipòsits d'urani amb arsènic.[2] A Catalunya ha estat descrita la mina Eureka (Castell-estaó, Pallars Jussà).[3]

ReferènciesModifica

A Wikimedia Commons hi ha contingut multimèdia relatiu a: Zeunerita
  1. A. Weisbach (1872) Neues Jahrbuch für Mineralogie, 206-208; Palache, C., Berman, H., & Frondel, C.
  2. Barthelmy, Dave. «Zeunerite Mineral Data». [Consulta: 23 juny 2017].
  3. «Mineral Location Search». [Consulta: 23 juny 2017].